احمد جان

لعنت به من که پای تو نموندم....لعنت به من که قلبتو شکوندم

رویای تو شده جدایی از من....همنفسم بیا بمون پیش من

خودت میدونی که سهم ما نیست....جدایی و بریدن و شکستن

چشمای من پر از اشک شب و روز....حق میدم بهت تو اتیش عشق من نسوز

برو با مردی که تو رویاهاته....ولی بدون قلب منم باهاته

رویای تو کابوس شب های من....دلیل خنده هات حرف دل من

لمس کن کلماتی ر اکه برایت می نویسم ...

تا بخوانی و بفهمی چقدر جایت خالیست ... تا بدانی نبودنت آزارم می دهد ... لمس کن نوشته

هایی را که لمس ناشدنیست و عریان ... که از قلبم بر قلم و کاغذ می چکد ...

لمس کن گونه هایم را که خیس اشک است ... لمس کن لحظه هایم را ... تویی که می دانی من

چگونه عاشقت هستم، لمس کن این با تو نبودنها را.

خدایا یه چیزی میگم ناراحت نشو ، دنیات ته نامردیه.

(دلگیرم)

نه ضعیفم،نه کودکم ،بلکه پر از احساسم…

غم انگیز است….

شب از پهلویی به پهلوی دیگر شوی

ببینی تاریکی

 
از جای خود تکان نخورده است!

بـایـد نفـس بــکـشـــم

حرفایت شبیه برف اند!

از آن برف های بی موقع که

نزدیک بهار می بارد و فقط،

جان شکوفه های درختان را می گیرد!

بالا رفتنش جسارت می خواهد ، بالا ماندنش لیاقت !

شاید تو

از شعرهای من چیزی نفهمی اما…

شعرهای من…

 
خیلی خوب تو را می فهمند …

اونی که جز تو کسی رو نداشت من بودم

دنبالـ کسے نیستمـ کهـ وقتے میگمـ میرمـ ؛

بگهـ : نرو !

کسے رو میخوامـ کهـ وقتے گفتمـ میرمـ ؛

بگهـ : صبر کنـ منمـ باهاتـ بیامـ ، تنهـ ـا نرو … !

همون اس ام اسای تکراری رو میخونی !

محکم ترین برهان عشق ، اعتماد است …